Thursday, March 11, 2010

Tangisan Di Tengahari

Tengahari tadi aku balik makan dekat rumah. Hari ni lunch time aku pukul satu. Aku sampai di rumah, dari jauh aku dah nampak kat tv tayangkan perlawanan bola sepak. Aku pelik. Rumah aku tak ada astro sport, macam mana boleh ada perlawanan bola pulak tengahari buta ni. Bola sepak Inggeris pulak tu.

Aku buka kunci grill dan aku melangkah masuk ke dalam rumah. Aku nampak adik bongsu aku dengan anak saudara aku tengah bermain play station dekat tv ruang tamu. Aku pernah cakap dulu, jangan sesekali main game dekat tv tu. Tv kecik dah ada kat dalam bilik untuk main game. So masa aku masuk aku tegur. Diorang boleh buat tak tahu aje. Bil api melambung takde orang lain yang nak bayar, aku jugak.

Aku bengang tapi aku malas nak bising. Aku cuba sabarkan. Aku ambil pinggan, letak nasi dan lauk. Aku cuba suap nasi tapi aku tak boleh tahan. Airmata aku nak menitis. Aku bawak pinggan masuk dalam bilik stor. Aku tutup pintu dan aku menyandar di belakang pintu. Sambil pegang nasi, airmata aku meleleh. Sedih sangat.

Kemudian, nasi yang aku tak lalu nak makan, aku buangkan. Pinggan dan cawan aku basuh. Aku ke bilik air, cuci muka dan sapu sedikit krim kat muka. Tu konon nak hilangkan kesan tangis. Sedang aku betulkan tudung kat dalam bilik, adik pompuan aku balik makan. Dia nampak mata aku, dia tegur tapi aku tak larat nak jawab. Dia keluar, dia tanya adik beradik aku yang lain.

Tadi selepas makan aku call mak, aku tanya mak dapat datang tak esok. Mak kata tak tau la sebab tak ada duit. So mak tanya aku, boleh tolong sikit tak. Aku kata, kat sini pun dah pening sebab tak ada duit. Mak kata macam mana boleh pening. Aku kata, macam mana tak pening, bekerja dua orang, yang makan lima enam orang. So mak aku kata dia akan usaha jugak untuk datang. Kesian mak aku. Aku tak dapat nak tolong. Betul kata otai... duit nak beli kain kapan pun takde. Kalau aku mati dalam masa terdekat ni, macam mana la adik-adik aku nak menguruskan jenazah aku untuk dibawa balik ke kampung. Sedih betul.

Masa aku call mak tu adik-adik aku ada dekat ruang tamu bersebelahan telefon. Aku cakap dengan mak aku nak pindah rumah, aku nak duduk sorang. Mak aku kata, nanti mak datang, kita bincang. Lepas aku dah siap tadi, aku terus keluar pi office semula. Malas aku nak duduk lagi dekat rumah tunggu cukup time. Sedih hati aku tak boleh tahan.

Waktu aku nak keluar, ada aku dengar adik lelaki aku cakap pasal rumah, pasal sewa. Lantak la, aku malas nak amik tau. Rasa la pulak hidup menyewa sendiri. Selama ni hidup senang dengan aku, tak payah fikir tak ada rumah, takde makan. Datang duduk dengan aku, semua ada. Aku susah aku tanggung sorang. Aku pening sampai migrain fikirkan duit lauk semua, takde sapa nak amik peduli.

Kenapa la aku selalu kena macam ni? Lembik sangat ke aku dengan adik beradik aku sampaikan diorang sumer pijak kepala aku.

0 comments:

.