Saturday, February 27, 2010

Shaquan





Ini anak saudara aku yang paling kecik. Anak adik aku, Azmira. aku pun tak berapa pasti sangat nama budak kecik ni. Aku rasa macam Mohd Shaquan Nuzumi bin Mohd Syahrizal kot. Kalau silap sorry la ye Shaq. Makteh terlupa la nama si kecik yang suka merajuk ni.

Si kecik ni lahir kat Klang. Masa tu mak dia yang dah sarat tu ikut abah ngan mak aku datang umah aku. Aku ada exam masa tu. Kebetulan dia sakit kat sini. So hantar la dia ke Hospital Ampuan Rahimah, Klang. Bersalin la kat sini. Lepas bersalin, demam pulak. lebih kurang seminggu la dia jadik penghuni hospital. Lepas dah sihat, terus husband dia bawak balik kampung aku.

Dia berpantang kat umah mak aku. Aku balik kampung dulu, aku tengok dia dah semangat, dah agak besar. Dia suka lelap atas dukungan aku. Huhu. Bila aku balik sekali lagi raya cina bebaru ni, dia dah besar. Makin semangat. Suka sangat duduk atas dukung. Sampai naik lenguh tangan aku. Hehehe...

Si kecik ni kuat merajuk. Masa aku balik tu, ada satu hari aku nak pergi pasar malam. Dia dah senyum2 nak ikut ler tu. Aku nak bawak tapi kakak aku ngan mak aku tak nak sebab takut kitorang balik lambat, nanti si kecik tu nangis nak susu cemana pulak. So tinggal ler dia kat rumah. Aku balik malam tu, dia tak pandang pun muka aku. Puas aku tegur2 takmo dia senyum, last2 pas aku pujuk2 baru ler dia mengadu. Rupanya merajuk sebab kena tinggal. Dengan kakak aku, dengan mak aku pun dia merajuk jugak. Wallawei...

Si kecik ni belum pandai bercakap, dia lahir bulan sebelas tahun lepas. Dia baru nak belajar meniarap tapi lambat sebab tak larat angkat kepala. Hehehe... Nanti sekali lagi aku balik tak tau ler dia pandai apa. Tapi yang penting, dia memang manja dengan aku. Mak dia kata, tak tahu kenapa dia suka sangat berdukung dengan aku.

Lepas ni entry pasal makanan, tarian singa kat opis dan netbook.

0 comments:

.